Als student sociologie met een grote interesse voor fotografie ontwikkelt Willem Diepraam zich vanaf het eind van de jaren zestig tot geëngageerd fotojournalist. In de jaren '70 is hij een van de bekendste fotografen van Nederland. Zijn werk is maatschappijkritisch. Diepraam opereert in die periode binnen de media van links Nederland. Vrij Nederland is zijn belangrijkste opdrachtgever. Voor dit blad reist hij naar onder meer Suriname en de Nederlandse Antillen. Voor hulporganisaties Novib en Artsen zonder Grenzen maakt hij in de jaren 80 fotoreportages in meerdere Afrikaanse en Zuid-Amerikaanse landen.
 

Al in de jaren zeventig maakt het engagement langzamerhand plaats voor een meer persoonlijke benadering. Zijn werk wordt genuanceerder en esthetischer. Dit resulteert uiteindelijk in een kunstenaarspraktijk. Diepraam is altijd een subliem drukker van eigen werk geweest en een meester van de analoge fotografie.
 

De tentoonstelling Willem Diepraam 50 jaar fotografie toont hoogtepunten uit zijn oeuvre. Naast het bijna onherkenbare Nederland van de jaren 70 komen zijn buitenlandse fotoreportages aan bod. Ook de late Diepraam met zijn bijna abstracte zwart-wit en kleurenwerk is te zien, evenals bekende beelden zoals Amsterdam op Kroningsdag in 1980, de vrouw uit Sahel, de foto’s uit Landschap aan Zee en foto’s uit Lima, afstandelijk maar niet zonder engagement.
 

Bij de tentoonstelling verschijnt een door Willem Diepraam zelf samengesteld boek met daarin werk van de afgelopen vijftig jaar dat hem dierbaar is.