Het RIVM meldde eind vorig jaar dat het zeeschuim langs de Nederlandse kust veel PFAS bevat, een verzamelnaam voor duizenden stoffen die schadelijk kunnen zijn voor mens en milieu. Op verzoek van de provincies Noord- en Zuid-Holland en Zeeland was dat via steekproeven onderzocht. De aangetroffen concentraties PFAS waren overal vergelijkbaar.

In het schuim, dat van nature ontstaat in de zee als algen afsterven, maar ook door vervuiling van het water, zit een veel hogere concentratie PFAS dan in het zeewater zelf. Volgens het RIVM is niet duidelijk wat dit precies betekent voor de gezondheid. "Dat komt omdat informatie over hoeveel zeeschuim mensen binnenkrijgen bij verschillende activiteiten in zee of langs het strand ontbreekt."

Lokalisering

Het rijksinstituut neemt dit mee in het grootschalige, landelijke onderzoek naar PFAS dat afgelopen jaar is gestart en in 2025 moet zijn afgerond. Het advies is om contact met het zeeschuim zoveel mogelijk te vermijden en na het zwemmen te douchen.

Volgens Zuid-Holland is het niet mogelijk om de bron van PFAS langs de Nederlandse kust te lokaliseren. "PFAS wordt wereldwijd aangetroffen en verspreiding vindt plaats langs diverse routes." De provincie wil bij bedrijven waar het vergunningen aan verleent en ook over het toezicht gaat, de uitstoot van schadelijke stoffen "zoveel als mogelijk minimaliseren".