Het Financieele Dagblad (FD) doet uitgebreid verslag van een fenomeen eerder ook al door Hans van Leeuwen werd genoemd in een interview met de Nationale Recreatiegids: bedrijven zetten voor klantenbinding steeds zwaarder in op beleving. De trendwatcher stelde toen al dat veel mensen een product of korting vergeten, “maar een emotionele, waardevolle herinnering, die vergeet men niet, die slaat men op.”

 

 

Ook het FD stelt: ‘beleven is het toverwoord’. Bloemen, kaas en chocola; ze hebben straks allemaal hun eigen pretpark. Of meerdere: zo wordt er in Aalsmeer gewerkt aan bloemenexperience FloriWorld, en verrijst in Almere – vijftig kilometer verderop –  Eden Holland, een botanisch park waar duurzaamheid en klimaatverandering centraal staan. Gouda neemt kaas voor zijn rekening - daar moet vanaf de herfst in een omgebouwde bioscoop de Cheese Experience in bedrijf zijn - en Tony Cholonely heeft grootse plannen voor een chocoladepretpark met achtbaan in een voormalige graanopslag aan het Noordzeekanaal. 

 

 

Nederland kent een lange geschiedenis op het gebied van attracties die zijn ontsproten vanuit het bedrijfsleven, waarvan de Heineken Experience in Amsterdam een van de bekendste is. Marcel Goossens, directeur van DST (‘Het experience bureau’) roemt in het artikel ook het belevingscentrum De Fietser in Ede, waar merken als Batavus, Sparta en Loekie in hun eigen ‘fietswerelden’ worden gepresenteerd, en nu jaarlijks zo’n zeventig- tot tachtigduizend bezoekers trekt.

 

 

Maar vaak ging het ook mis: de voetbalexperience in Middelburg en de Ajax Experience in Amsterdam mislukten volledig, de wereldtuinbouwtentoonstelling Floriade lijkt het iedere editie zwaarder te krijgen. Ook in het geplande World Food Center in Ede, een attractiepark ‘voor voedsel en beleving’ ziet Goossens weinig heil: hij noemt het een subsidievehikel en een prestigeproject, dat alles in zich heeft het nieuwe Ecodrome te worden: het milieu-educatie-park in Zwolle waar in 2012 de stekker uit werd getrokken. 

 

 

Veel initiatiefnemers van een nieuwe attractie verkijken zich volgens Goossens op het feit dat een belevenis keer op keer weer geproduceerd moet worden “op het moment dat die geconsumeerd wordt.” Een dwingende context waarbinnen niet iedere attractie standhoudt. Goossens: “Misschien is dit wel het moeilijkste vak ter wereld.”