Dat er in die "strenge en donkere" schouwburg "gespeeld" werd, kon kleuter Boudewijn toen niet echt begrijpen. Een jaar of zes was hij toen hij er voor het eerst vanaf het balkon in "de peilloze diepte" keek naar een kindervoorstelling. "Iets heel anders dan wat ik me bij spelen voorstelde, maar fascinerend."

Vijf voorstellingen heeft hij nu uitgezocht, vertelt de gastprogrammeur. Voorafgaand aan elke voorstelling klimt hij op het toneel om uit te leggen waarom hij deze koos. Het gaat om bestaande voorstellingen, waaronder De Vader, het stuk over dementie waar Hans Croiset de Louis d'Or mee in de wacht sleepte. "Dementie, alzheimer, dat houdt me bezig. Je hebt zoveel vormen, van een heel erg afschuwelijke tot een waarom je ook nog weleens kunt lachen. In mijn onmiddellijke omgeving heb ik zowel die afschuwelijke variant als die andere meegemaakt."

Soort gratie

Twee voorstellingen met dans zijn erbij, Significant moments van het NDT 2 en All hands on deck van het Scapino met de Wëreldbänd. "Ballet loopt een beetje als een rode draad door mijn leven. Mijn moeder danste, mijn eerste vrouw, mijn zusje en mijn dochter." De Groots moeder stierf jong en van dat dansen zag hij niets "maar ik geloof dat ik wel een soort gratie van haar heb meegekregen", lacht hij.

Verder koos De Groot Caligula van theater Utrecht, over de Romeinse keizer die als een monster de geschiedenis inging. "Ik denk dat hij postuum bloeddorstiger is gemaakt dan hij was, vooral in het begin. Er ging een jeugd aan vooraf in afzondering en in een wereld vol intriges. Ik denk niet dat hij van nature zo was, maar zo is gevormd, ook als slachtoffer van opvoeding en milieu."

De Groot dacht ook aan de kinderen en koos voor hun een speciale versie van De Krijtkring van De Toneelmakerij, naar het stuk van Bertolt Brecht. Daarmee begint 'De keuze van Boudewijn' in oktober.

Door: ANP