In het wild uitgestorven algazellen geboren in ARTIS
.jpg&description=De%20afgelopen%20weken%20heeft%20dierentuin%20ARTIS%20twee%20jonge%20algazellen%20verwelkomt.%20De%20twee%20geitjes%20maken%20het%20volgens%20ARTIS%20goed%20en%20lopen%20inmiddels%20al%20samen%20met%20de%20moedergeiten%20bij%20de%20rest%20van%20de%20kudde.%20Een%20derde%20lammetje%20is%20een%20paar%20dagen%20na%20de%20geboorte%20helaas%20overleden.%20Het%20zijn%20de%20eerste%20geboortes%20in%20het%20nieuwe%20verblijf%20naast%20de%20hoofdingang%2C%20waar%20de%20algazellen%20sinds%20vorig%20jaar%20samenwonen%20met%20de%20stokstaartjes.%20Al%20zeker%2060%20jaar%20draagt%20ARTIS%20bij%20aan%20het%20Europese%20soortbehoudingsprogramma%20%28EAZA%20ex-situ%20programma%29%20van%20de%20in%20het%20wild%20uitgestorven%20diersoort.%20De%20algazel%20is%20%C3%A9%C3%A9n%20van%20de%2084%20dier-%20en%20plantsoorten%20wereldwijd%20die%20door%20IUCN%20wordt%20geclassificeerd%20als%20%E2%80%98uitgestorven%20in%20het%20wild%E2%80%99.%20Dat%20meldt%20ARTIS.)
.jpg)
Dierverzorger Danny Sopjes: “Het zijn twee geitjes en de jongste loopt sinds deze week ook samen met de moedergeit bij de kudde. Beide lammetjes troffen we kort na hun geboorte al volledig droog en schoongelikt aan, wat een goed teken is van de binding tussen moeder en jong. Terwijl zij nog wat onwennig op hun poten proberen te staan, verzamelden de stokstaartjes zich al snel nieuwsgierig en onderzoekend rondom de geitjes. De lammeren verbleven een poosje apart van de kudde om uit te rusten en de band met de moeder te versterken. Aan het oudste lam, dat nu vier weken oud is, kun je goed zien hoe snel ze groeien en sterker worden. De jongen zijn na ongeveer 14 weken zelfstandig.”
Laatste wilde algazelle eind jaren ’80 gespot
De algazel is een spiesbok, gekenmerkt door hun gekromde, lange hoorns en hun zandkleurige, lichte huid waarmee ze opgaan in het woestijn- en savannelandschap van Noord-Afrika. De algazel was ooit één van de meest voorkomende grote zoogdieren in deze regio. In het gebied van Marokko tot Egypte leefden honderdduizenden algazellen. In de twintigste eeuw nam de populatie echter steeds sneller af door de jacht op hun hoorns, vlees en huid en een sterke toename van veeteelt in hun leefgebieden. De laatste wilde algazel werd in de jaren ’80 gezien. Op dat moment leefden er alleen nog zo’n 8.000 algazellen in dierentuinen, safariparken en bij particuliere houders over de hele wereld. Verschillende grote organisaties, waaronder Europese dierentuinen, startten vervolgens een soortbehoudingsprogramma om te zorgen voor een gezonde en groeiende populatie.
Hoopvolle toekomst
De algazel is sinds 2000 door IUCN, the International Union for Conservation Nature, aangemerkt als ‘uitgestorven diersoort in het wild’. Wereldwijd zijn er op dit moment ongeveer 84 dier- en plantsoorten die niet meer voorkomen in het wild. Gelukkig is er hoop aan de horizon voor de algazel. Via zes herintroductieprojecten wordt de algazel in vier beschermde gebieden weer teruggebracht in zijn oorspronkelijke leefgebied. ARTIS steunt sinds 2022 het natuurbehoudsproject van Marwell Wildlife. Het project begon 30 jaar geleden met als hoofddoel de herintroductie van de Sahelo-Sahara, en daarmee ook vele andere gazellensoorten, struisvogels en inheemse planten en bomen. Deze organisatie werkt ook samen met de Europese EEP, waarbij verschillende dieren uit de ca. 65 Europese dierentuinen in de afgelopen decennia werden geïntroduceerd in het wild. Op dit moment groeit de algazellenpopulatie steeds zelfstandiger in deze gebieden, dat zijn voorzichtige tekenen van een hoopvolle toekomst voor het dier.
