Permanente bewoning van vakantieparken wordt momenteel op een aantal parken gedoogd. Een voorbeeld hiervan is recreatiepark De Leine, wat officieel een recreatieve bestemming heeft maar waar mensen ook wonen.

Wethouder Annemiek Hoesen kan niet zeggen hoeveel mensen er permanent op parken wonen in de gemeente. Met het voorstel tot handhaven wil de wethouder de bewoners en ondernemers meer duidelijkheid bieden.

Daarbij stelt het college dat zij als peildatum 1 juli 2011 aanhouden. Mensen die voor die datum al op een vakantiepark woonden, kunnen dan een omgevingsaanvraag indienen om daar permanent te wonen.

De vorige peildatum was 2005. “In de tussentijd is daar een grote groep bijgekomen, die we nu wel tegemoet kunnen komen.” Na deze periode is dat aantal kleiner, dus stelt de wethouder dat het om een kleine groep gaat die niet in aanmerking zou komen voor permanente bewoning op een vakantiepark.

Geluidsnormen

Permanente bewoning kan een uitkomst zijn voor sommige mensen, maar voor ondernemers is het vaker een belemmering. Daar komt bij dat er voor woonhuizen strengere regels gelden, onder andere voor geluid. Daarom rijst de vraag of een ondernemer met lossere of strengere regels omtrent geluidsnormen te maken krijgt als er in een deel van de huizen op het park permanent wordt gewoond.

De wethouder zegt dat er maatwerk wordt geleverd. Wel stelt ze dat de woningen dusdanig geïsoleerd moeten zijn dat ze aan de normen van een volwaardige woning voldoen. Daar moet nog wel over worden nagedacht, ‘want het is niet de bedoeling dat een bedrijf er hinder aan ondervindt als een woning permanent bewoond wordt’.

Economie

Wel is het volgens de wethouder van belang dat parken hun recreatieve functie behouden. Dat is namelijk goed voor de lokale economie en toeristische sector. Mensen die op vakantie zijn besteden hun geld namelijk op een andere manier dan bewoners van een vakantiehuis.