De commotie ontstond nadat de SVR eergisteren berichtte over de precaire financiële situatie waarin veel van haar campingeigenaren inmiddels zijn komen te verkeren. Dit kwam aan het licht naar aanleiding van een enquête die de SVR had gehouden onder haar leden. Sindsdien roept de SVR de rijksoverheid met klem op om de kampeersector financieel te ondersteunen, wat momenteel nog niet het geval is.

 

 

Veel campingeigenaren trekken nu een vergelijking met de horeca. Zij stellen dat niemand het acceptabel zou hebben gevonden als de horecaondernemers wel gasten in hun zaak en op hun terrassen zouden mogen toelaten – mits ze een onderlinge afstand bewaren van anderhalve meter – maar dat die gasten niet zouden mogen worden bediend en dat de toiletten in hun bedrijven zouden moeten worden afgesloten. Met terloops de toevoeging: “O ja, omdat uw zaken door de rijksoverheid niet tot verboden gebied worden verklaard, kunt u ook geen aanspraak maken op financiële ondersteuning.”

 

 

De SVR heeft nu aan één van haar in de provincie Zeeland gevestigde campingeigenaren gevraagd om een juridisch verzoek om financiële ondersteuning in te dienen, welk verzoek uiteindelijk zou moeten leiden tot een besluit van de rijksoverheid om alle campingeigenaren financieel te ondersteunen. De SVR ziet in dat zo’n bestuursrechtelijk traject een zaak is van lange adem, en overweegt daarom dus ook om een kort geding aan te spannen tegen de Nederlandse staat. Zo wil de SVR de rijksoverheid dwingen de kampeersector duidelijkheid te verschaffen over diens positie, en het aan te wijzen als sector die aanspraak kan maken op ondersteuningsmaatregelen zoals die ook gelden voor bijvoorbeeld de horeca.

 

 

De Stichting Vrije Recreatie hoopt vurig dat de Nederlandse Overheid nu tot het inzicht komt dat de hele recreatieve sector in zeer zwaar weer verkeert. De omzet is praktisch tot nul gereduceerd, zo stelt de SVR; er is hulp nodig hebben om deze storm te overleven. Zo snel mogelijk.