Onderzoekers van de universiteiten van Leiden en Antwerpen, de Zoogdiervereniging en Stichting Leo hebben 735 uitwerpselen van wolven bestudeerd. Ze zochten in de keutels naar stukjes haar en bot van de gegeten dieren, en analyseerden DNA-sporen.

Wilde zwijnen, reeën en edelherten

Op de Veluwe zaten in ruim drie op de vijf keutels resten van wilde zwijnen. Ook reeën en edelherten werden veel gegeten. In totaal bestaat 96 procent van het eten van Veluwse wolven uit "wilde evenhoevigen".

In Drenthe komen nauwelijks wilde zwijnen en edelherten voor. In de wolvenpoep daar vonden de onderzoekers vooral resten van reeën. Daarnaast bleken de wolven relatief veel runderen te eten die vrij door natuurgebieden mogen lopen om daar te grazen, zoals Galloway-runderen. Onderzoekers weten niet of de wolven die dieren zelf doden, of karkassen vinden.

Klein percentage schapen

In 10 procent van de Drentse keutels en 5 procent van de Veluwse uitwerpselen zaten sporen van schapen. "Dat is een relatief klein percentage in vergelijking met het aandeel reeën en runderen", aldus de onderzoekers.

De biologen benadrukken echter dat schapen wel degelijk kwetsbaar kunnen zijn. De dieren weten niet meer hoe ze moeten reageren op een wolf en zijn gewend aan honden. Ook hebben ze in Nederland geen steile hellingen om naartoe te vluchten. Daarnaast doden wolven meer dieren dan ze opeten. Als er geen resten van schapen in een keutel zitten, wil dat niet zeggen dat die wolf geen schapen heeft aangevallen.

Ook een eenzijdig dieet van wolven kan gevolgen hebben voor schapen. Als de wolven in Drenthe geen reeën meer vinden, kunnen ze eerder overstappen op schapenvlees. Die wolven hebben minder alternatieven dan hun soortgenoten op de Veluwe.

Dieet afhankelijk van seizoen

Wat de wolven precies eten, verschilt per seizoen. Zo eten ze in de lente vooral jonge wilde zwijnen en de kalfjes van herten. Wolven zijn "opportunistische dieren met een groot aanpassingsvermogen", concludeert het onderzoek.