"Het is toch altijd weer even pittig. Vooral die eerste paar bochten denk je echt: nou, dit is geen doen", blikt de 36-jarige Brooks terug. "Maar ja, op een gegeven moment ben je een beetje warm en dan ga je door en dan denk je ook echt van: 'ja, met een gezond lijf, waar hebben we het over? Die berg op, niet zeiken'."

Jaarlijks gaan duizenden Nederlanders lopend of fietsend de Franse berg op om geld op te halen voor kankeronderzoek. Brooks, die voor SBS6 ook verslag deed, vond het emotioneel een behoorlijk zware dag. "Ik ben wel overmand door emoties, omdat je zoveel hoort van mensen die dierbaren zijn verloren. Maar ook mensen die zoveel kracht hebben, die nog net de chemo's hebben afgerond en gewoon hier op die berg staan en naar boven klimmen. Daar ben ik wel heel erg van onder de indruk."

Geconfronteerd met ziekte

Ook tijdens haar rit omhoog werd ze meermaals met de ziekte geconfronteerd. "In iedere bocht zie je foto's, zie je geboortedata en overlijdensdata en zie je gewoon mensen die veel te jong zijn overleden", vertelt Brooks. Gelukkig kreeg ze onderweg ook veel steun. "Er staan ook mensen in de bochten die je een zetje geven, die bananen en snoep uitdelen, en bekertjes drinken en bouillon. Dus ja, wat dat betreft word je echt gedragen."

Brooks trainde dit jaar niet veel voor haar rit. Slechts enkele malen fietste ze de route thuis op haar hometrainer. De aankomst bovenop zorgde dan ook voor een behoorlijke ontlading. "De weg naar de finish is best wel ver. Vooral de laatste bochten duren heel lang, daar lijkt geen einde aan te komen. Die finish is dan echt feest. En iedereen, ook al kennen mensen je niet, die roepen je naam. Dat is gewoon echt iedere keer wel een emotioneel momentje."

Hoeveel geld er dit jaar is opgehaald voor KWF Kankerbestrijding wordt later bekend.