Spinvis geniet met name van maken nieuwe muziek
Het optreden zou eigenlijk meer dan een jaar geleden plaatsvinden, maar werd door de nasleep van de coronaperiode verplaatst. "Het verhaal was dat mensen waren ontwend om de theaters en zalen weer te vinden, want iedereen zat aan Netflix vastgeplakt", vertelt De Jong. "Er bestond een angst dat mensen andere dingen met hun geld zouden gaan doen."
Dat was ook even het geval, bevestigt hij nu. "Maar dat is nu wel weer helemaal terug", constateert hij. "De behoefte om met elkaar te zijn, om als collectief iets te beleven. Dat is toch een ander gevoel. Op het podium is een voorstelling, maar in de zaal is er ook een voorstelling gaande. Je beleeft met zijn allen de emotie van wat er op het podium gebeurt." En De Jong merkt "zeker dat het opnieuw gewaardeerd wordt", die collectieve beleving. "Misschien moest het even weg zijn om dat extra te voelen."
Instrumentaal
Ook al was de show in Carré twintig jaar na het verschijnen van zijn debuutplaat bedoeld als jubileum, eigenlijk is De Jong daar niet zo van. Hij kijkt liever vooruit, en naar het nu. Al is het nu niet per se iets om vrolijk van te worden, beaamt hij kijkend naar de wereld om ons heen. "Ja absoluut voel ik dat zo", zegt hij. "Het gevoel van 'wat is er in godsnaam allemaal aan de hand'. Maar ik vind het heel moeilijk om als liedjesmaker iets toe te voegen aan al die miljoenen meningen die er al zijn."
Liever voegt hij iets toe via muziek. En al zal die boze buitenwereld niet snel letterlijk in zijn teksten terugkomen, toch ontkom je er niet aan. "Zelfs al wil je het niet, dan komt door de kieren en gaten toch de somberheid terecht in het werk", zegt hij. "Omdat het de realiteit is. En als je, zoals ik, geïnteresseerd bent in de buitenwereld en mensen om ons heen, dan is het onmogelijk om de krachten die rondgaan buiten te houden. Dat moet je ook helemaal niet willen."
Wellicht dat het afsluiten makkelijker gaat bij de nieuwe muziek waar hij nu mee bezig is, want De Jong richt zich voor het eerst op instrumentale liedjes. "Wat gebeurt er als ik de stemmen weglaat?", vraagt hij zich hardop af. "Het is opnieuw naar de zaken kijken, en mooi om te zien wat daar uitkomt." Al wil hij nog niet te veel met die uitkomst bezig zijn. "Het plezier van het maken blijft staan, zonder al te veel na te denken over het resultaat. Wat ik overhoud, is hoe leuk het is om het te doen."