"Dit is zo'n onderwerp waar ik graag mijn nek voor wil uitsteken", legt De Mol uit. "Het is een onderwerp dat onderbelicht is. Je ziet jongeren bij bosjes vallen omdat ze een burn-out hebben of overprikkeld zijn. Het probleem is echt zoveel groter dan vijf of tien jaar geleden." De programmamaker, die eerder een Televizier-Ring won voor zijn programma SynDROOM, wil vooral proberen het onderwerp uit de taboesfeer te halen. "Als je je been breekt en in het gips belandt, dan biedt iedereen je hulp aan. Als je zegt dat je een stem in je hoofd hebt, loopt iedereen met een grote boog om je heen."

Het voorbereiden van het programma dat De Mol voor ogen staat, neemt flink wat tijd in beslag. "Net als bij SynDROOM werk je met kwetsbare mensen", legt hij uit. "Je kan dan niet zomaar zegen: we doen het wel even. Voorzichtigheid is geboden, dus als we pas een seizoen later klaar zijn, dan is dat helemaal goed."

De Mol neemt de tijd en ruimte om dit programma te maken, beklemtoont hij. "Het is bijna tegendraads om tegenwoordig dit soort televisie te maken, alles moet maar snel snel", legt hij uit. "Dat is geen frustratie, dat is gewoon de realiteit. Er wordt minder lineaire televisiegekeken dan tien, vijftien jaar geleden. Dus er is netto minder budget te verdelen om programma's te maken."