Yolanthe was met haar zus aan het paardrijden op Ibiza, toen haar paard tijdens het rijden op een steen stapte, de steen daaronder wegschoot, het paard op hol sloeg en zij gelanceerd werd. "Ik ben toen helemaal verkeerd terechtgekomen en viel eerst op mijn bekken, toen op mijn rug en daarna op mijn hoofd", blikt ze terug.

Na de val is Yolanthe kort weggeweest, en toen ze weer bijkwam, voelde ze van haar navel naar beneden niets meer. "En dat heeft heel veel gedaan met mij. Ik ben echt bang geweest dat het niet meer goed zou komen."

'Accepteren dat mijn lichaam niet meer deed wat ik wilde'

Wat volgde was een revalidatie van drie maanden. "Ik moest accepteren dat mijn lichaam niet meer deed wat ik wilde. Dat was een hele harde, maar belangrijke les", zegt ze. "Ik ben altijd best streng voor mezelf en ik kon voor het ongeluk vaak niet aardig zijn voor mezelf. Door het ongeluk heb ik meer liefde voor mijn lichaam, want ik heb gezien hoe hard het heeft gevochten."

Afhankelijk van anderen en kwetsbaar

Een andere les was er een in kwetsbaar zijn, vertelt ze. "Mijn moeder en zus Deborah zijn naar Ibiza gekomen om mij te helpen. Ik was heel afhankelijk, want ik kon niet meer lopen. Er moest voor me gezorgd worden, iets wat daarvoor misschien wel mijn grootste angst was, omdat ik altijd een heel onafhankelijk persoon ben, iemand die het allemaal wel oplost. En in een keer ben je afhankelijk van anderen en kwetsbaar."

In juli is het ongeluk een jaar geleden en met Yolanthe gaat het weer goed. Ze loopt weer op hakken en sport weer, zegt ze trots. "Ik heb nog steeds wel last van waar ik breuken had zitten, en de dokter zegt ook dat het wel twee jaar kan duren, maar ik voel me goed, ik voel me sterk. En gezegend", klinkt het. "Ik bedank mijn lichaam elke dag. Je kan wel heel veel willen, maar als je lichaam niet meewerkt, dan kan het niet. Dat krijg je ook wel echt te zien in de serie."