Op een doordeweekse middag, tijdens de tentoonstelling De Kremer Collectie: een gedeelde liefde in het Stedelijk Museum Alkmaar, wordt George Kremer vaak benaderd door nieuwsgierige bezoekers. Terwijl hij uitlegt hoe hij een schilderij van Gerrit van Honthorst beschouwt, blijkt hij zich goed bewust van het feit dat zijn toehoorders, vaak gepensioneerden, veel gemeen hebben met zijn eigen levensfase. Voor hem is het belangrijk dat men zich niet alleen richt op materiële zaken, maar ook de vergankelijkheid van het leven in acht neemt.

Het echtpaar Kremer, dat zijn vermogen oorspronkelijk verwierf in de oliehandel, investeerde hun kapitaal in de verzameling van 17de-eeuwse Nederlandse en Vlaamse meesterwerken. Deze kunstwerken, die niet in hun woning op de Bahama’s hangen maar in een opslagruimte bewaard worden, worden uitgeleend aan musea wanneer mogelijk. Momenteel kunnen 46 van deze kunstwerken in Alkmaar bekeken worden. Ilone Kremer laat weten dat ze elke keer weer emotioneel wordt wanneer ze haar schilderijen in het museum ziet hangen, en ze kan haar kippenvel niet onderdrukken.

Een mogelijke permanente plaats voor de Kremer Collectie

Er is een grote kans dat de gehele Kremer Collectie in de toekomst permanent in het Stedelijk Museum Alkmaar komt te hangen. De Kremers en het museum hebben een plan voor een langdurige bruikleen gepresenteerd, wat het museum in één klap zou transformeren tot een van de belangrijkste Nederlandse musea voor 17de-eeuwse kunst.

De eerste aankoop en de zoektocht naar kunst

Het verzamelavontuur van George en Ilone begon in 1995 met de aankoop van een schilderij van Govert Flinck. George kocht het impulsief, maar toen hij het aan Ilone liet zien, vond zij het niet mooi. Het leidde tot een slapeloze nacht voor George en vanaf dat moment namen zij samen alle aankoopbeslissingen. Kort daarna ontdekten ze een schilderij, Tronie van een oude man met tulband, dat aanvankelijk niet te koop was. Dankzij George’s zakelijk inzicht wist hij het kunstwerk alsnog te bemachtigen. Na verder onderzoek werd het werk uiteindelijk toegeschreven aan Rembrandt, wat de Kremers nog meer bevestigde in hun passie voor het verzamelen van oude meesters.

Leermeester Rob Noortman

Via kunsthandelaar Rob Noortman kwamen George en Ilone in contact met de Utrechtse caravaggisten, waarvan ze in de loop der jaren meer dan tien schilderijen aankochten. Ze vonden vooral de helderheid van de kleuren en de grootte van de figuren fascinerend. Eén van hun bekendste aankopen was een werk van Gerrit van Honthorst. Na het ontdekken van dit schilderij in Londen en een grondige inspectie, kochten ze het werk in 2006, wat hen veel vreugde bracht. George Kremer beschrijft het gevoel van de aankoop als "huppeltjesgedrag", een teken van de opwinding die een kunstliefhebber voelt bij het verwerven van een bijzonder werk.

Het oog voor detail en de ontdekking van een Cuyp

George Kremer’s scherpzinnigheid en kennis bleken keer op keer van onschatbare waarde. In 2010 kochten de Kremers Rivierlandschap met zeven koeien van Albert Cuyp, ondanks twijfels over de toeschrijving aan de meester. Het schilderij werd aanvankelijk gezien als werk van een leerling van Cuyp, maar na drie jaar onderzoek werd het kunstwerk toch weer aan Cuyp zelf toegeschreven.

Toekomst van de collectie

Terwijl het echtpaar de collectie bewondert in het museum, vertelt hun kleindochter Eliana wat ze mooi vindt aan de schilderijen, een moment dat hen eraan herinnert dat hun collectie een erfgoed is voor toekomstige generaties. Ilone Kremer hoopt dat hun zoon en later hun kleinkinderen de collectie zullen voortzetten, zodat het culturele erfgoed van de Kremers bewaard blijft voor de toekomst.