Graag wil ze een camping starten. Het liefst in Noordoost Twente. “Bijvoorbeeld bij een boer als die grond wil afstaan”, zegt ze. Het is wel makkelijker gezegd dan gedaan: er moeten natuurlijk wel nutsvoorziening zijn of aangelegd worden. Een andere mogelijkheid waar ze over denkt is een camping ‘huren’ van de eigenaar.

Deze plannen heersen al een tijdje in het hoofd van Rosa. Ze is momenteel aan het werk als psychiatrisch verpleegkundige. Geregeld gaat ze met haar cliënten naar het bos om daar te wandelen. Ze stelt dat onderzoeken uitwijzen dat het goed is voor mensen met klachten als depressie of angststoornissen om de buitenlucht op te zoeken. Op haar camping zou dat langduriger kunnen dan deze korte wandelingen. “Dus hoe mooi zou het zijn als mensen met psychische klachten een camping in de natuur draaiende weten te houden?”

Geschikte plek

Ondanks de plannen – en een bedrijfsplan – die klaarliggen, blijkt het lastig voor Rosa om een geschikte camping te vinden. Ze is al in gesprek geweest met eigenaren, maar die liepen vast. Veel geld om te investeren heeft ze niet, terwijl er vaak wel allerlei voorzieningen moeten worden ingericht. Dat maakt het zoeken lastig. En het stigma rondom mensen met een psychische stoornis is volgen haar ook aanwezig. “Ik zou tegen iedereen willen zeggen: het zijn mensen zoals jij en ik. Het had ook je broer of zus kunnen zijn.”