Op het oog lijkt het een succesverhaal: een deal voor de overname van negen vakantieparken van een bekende parkexploitant, bekroond met een miljoenencontract. Maar wie dieper graaft, stuit op een verleden dat wordt getekend door mislukkingen, rechtszaken en financiële problemen.

Van slagerij tot recreatieparken

De man in kwestie begon zijn loopbaan in de vleessector, als telg van een familiebedrijf dat meerdere slagerijen bezat. In de jaren daarna richtte hij zich op vastgoed en recreatie. Meerdere parken kwamen in zijn bezit, maar zijn werkwijze zorgde geregeld voor wrijving. Van illegale kapwerkzaamheden tot gedwongen verhuizingen van bewoners: in de regio’s waar hij actief was, maakte hij naam met een harde aanpak.

Hoewel hij door sommigen werd gezien als een man met grote plannen, bleken deze vaak lastig realiseerbaar. Verschillende koopovereenkomsten voor recreatieparken strandden omdat hij achteraf niet over de middelen beschikte. In enkele gevallen leidde dat tot rechtszaken die hij verloor.

Schulden stapelen zich op

Na 2010 verslechterde zijn financiële situatie zichtbaar. Een persoonlijke faillissementsverklaring, onbetaalde boetes en conflicten met leveranciers en oud-partners bepaalden het beeld. Nog in 2024 moest hij een stacaravan verlaten vanwege een achterstand van meer dan 13.000 euro. De woonruimte werd na vertrek als onbewoonbaar bestempeld.

Toch verscheen enkele maanden later zijn naam opnieuw in het nieuws, dit keer als koper van vakantieparken. De deal werd afgesloten met veel publiciteit, maar kort daarna ontstonden twijfels. De financiering bleek onduidelijk en de koper probeerde zich terug te trekken. De rechter oordeelde dat de overeenkomst rechtsgeldig is en legde dwangsommen op.

Vragen over financiering blijven onbeantwoord

Wie de daadwerkelijke geldschieters achter deze transactie zijn, blijft een raadsel. Noch de koper, noch zijn advocaat geeft hierover opheldering. Ook de betrokken makelaar geeft aan daar geen zicht op te hebben. Diverse kenners van de recreatiesector betwijfelen dan ook of het bedrag ooit daadwerkelijk betaald zal worden.

Het verhaal van deze ondernemer is illustratief voor de dunne lijn tussen ambitie en schijn. Waar grote woorden en contracten de aandacht trekken, ontbreekt het vaak aan transparantie en harde garanties. Wat de uitkomst ook wordt, de onrust binnen de recreatiesector blijft voorlopig bestaan.